Εκτρώσεις και ιοθεσίες

---Πριν αρχίσω να σχολιάζω αυτό το θέμα ταμπού, θα ήθελα αρχικά να τονίσω την σημαντικότητα του προγεννετικού ελέγχου, έτσι ώστε να μπορούν οι μελλοντικοί γονείς να ξέρουν αν το παιδί τους που θα γεννηθεί θα είναι υγειές και αρτιμελές. Για περισσότερες πληροφορίες συμβουλευτείτε τον γιατρό σας.
---Αν κάποιο ζευγάρι διαπιστώσει πως το παιδί που πρόκειται να γεννηθεί δεν θα είναι υγειές/αρτιμελές, τότε πιστεύω πως είναι πολύ εγωιστικό να θέλει να το κρατήσει και να μη σκέφτεται το πώς αυτό το παιδί θα μεγαλώσει μέσα σε αυτήν την σκληρή και ήδη γεμάτη προβλήματα κοινωνία. Αυτό το παιδί εκτός από τα προβλήματα της καθημερινότητας που θα πρέπει να αντιμετωπίσει, θα πρέπει να ανέχεται και τις "περίεργες" συμπεριφορές των γύρω του οι οποίες δεν θα σταματήσουν να το "πληγώνουν", ακόμα κι αν αυτό συμβαίνει ασυνείδητα.
---Δεν πιστεύω πως υπάρχει κάποιος ο οποίος δεν έχει κοροϊδέψει ποτέ έναν τέτοιον άνθρωπο, όσο και να μην θέλουμε να το παραδεχθούμε. Όχι τόσο μπροστά του, αλλά περισσότερο από πίσω του. Δεν είναι καθόλου σωστό, και δεν μπορώ να αρνηθώ οτι το έχω κάνει κι εγώ.
---Είναι λοιπόν προτιμότερο να αφήσουμε κάποιο προβληματικό παιδί να γεννηθεί ενώ γνωρίζουμε οτι αργότερα θα ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ (ακόμη και αν η περίπτωση αφορά ένα "απρόσμενο" υγειές παιδί το οποίο οι γονείς δεν θα μπορέσουν να φροντίσουν/αναθρέψουν σωστά για πολλούς και διάφορους λόγους, κυρίως οικονομικούς), ή είναι καλύτερα να το "ρίξουμε" και να προσπαθήσουμε ξανά ή ακόμη και να ιοθετήσουμε κάποιο άλλο;
---Στο εξωτερικό εδώ και αρκετά χρόνια κυκλοφορεί το χάπι "RU486", το οποίο χρησιμοποιείται για διακοπή ανεπιθύμητης κύησης. Δεν γνωρίζω αν είναι απολύτως νόμιμο και ασφαλές, ούτε αν κυκλοφορεί και στην Ελλάδα. Φαντάζομαι όμως οτι θα πρέπει να λαμβάνεται στις πολύ πρώτες εβδομάδες της εγκυμοσύνης, πριν αρχίσει το έμβρυο να σχηματίζεται.
---Προσωπικά είμαι υπέρ των εκτρώσεων και των ιοθεσιών, αν και οι ιοθεσίες (απ'ότι έχω ακούσει) είναι σχεδόν αδύνατες με την γραφειοκρατεία που επικρατεί στην χώρα μας. Όπως το βλέπω, αν ιοθετήσουμε βοηθάμε κάποιο παιδί που διαφορετικά θα μεγάλωνε χωρίς γονείς, αλλά και δεν θα "αναγκάσουμε" ένα παιδί που θα γεννηθεί με προβλήματα, να υπομένει τις ρατσιστικές συμπεριφορές της κοινωνίας μας. Πρέπει όλοι μας να το καταλάβουμε αυτό και να αφήσουμε στην άκρη τους εγωισμούς που αργότερα μπορεί να μετανοιώσουμε. Απλά σκεφτείτε το...