Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

Μικρές Ιστορίες Τρόμου

---Έβαζα τον 3χρονο γιο μου για ύπνο όταν μου είπε "καλή αντάμωση". Λέμε "καληνύχτα", του είπα, και μου είπε "το ξέρω, αλλά αυτή τη φορά είναι καλή αντάμωση".
---Έβλεπα ένα ωραίο όνειρο όταν άρχισε ένας ήχος καρφώματος. Μόλις ξύπνησα, άρχισα να τσιρίζω δυνατά καθώς άκουγα τον ήχο του χώματος να πέφτει πάνω από το φέρετρό μου.
---Επιστρέφεις το βράδυ στο σπίτι κουρασμένος από τη δουλειά. Μέσα στο σκοτάδι πας να πατήσεις το διακόπτη για τα φώτα, αλλά παγώνεις όταν αγγίζεις ένα χέρι που ήδη βρίσκεται εκεί.
---"Ηρέμησε, δεν είναι κανείς κάτω από το κρεβάτι σου". "Τώρα στέκεται πίσω σου".
---Δεν μπορώ να κουνηθώ, να αναπνεύσω να ακούσω, να μιλήσω και είναι συνέχεια σκοτεινά. Αν ήξερα οτι θα ήταν έτσι, θα τους ζητούσα να με αποτέφρωναν.
---Η μικρή μου κόρη πλησίασε για πρώτη φορά το νεογέννητο αδερφό της και αυτός σταμάτησε απότομα να κλαίει. Τότε η μικρή μου είπε "Μπαμπά, είναι ένα τέρας... πρέπει να τον θάψουμε".
---Το σχολείο που δούλευα, παλιά ήταν μοναστήρι. Μια μέρα η μπάλα των παιδιών κύλησε στα σκαλιά του υπογείου και η μικρή Ελένη στάθηκε στις σκάλες και φώναξε "πέταξέ την επάνω". Όταν την ρώτησα σε ποιον μίλησε, μου είπε οτι ήταν ένας ψηλός άντρας εκεί κάτω, αλλά όταν κατέβηκα να δω δεν ήταν κανείς. Ρώτησα τα υπόλοιπα παιδιά αν έχουν δει έναν ψηλό άντρα και μου είπανε "Ναι, αλλά η μητέρα μας είπε να μη του μιλάμε". Όταν τα ρώτησα πώς ήταν αυτή η "μητέρα", μου περιγράψανε μια καλόγρια που ζούσε εκεί πολλά χρόνια πριν το κτήριο γίνει σχολείο.
---Η κόρη μου συνέχεια κλαίει και φωνάζει μέσα στη μέση της νύχτας. Πάω στον τάφο της και της ζητάω να σταματήσει, αλλά δεν γίνεται τίποτα.
---Ρωτάω "Γιατί κλαις;". Λέει "κακός άνθρωπος" και δείχνει προς τη σκοτεινή γωνία του δωματίου. Γυρνάω να δω και η κρεμάστρα του τοίχου πέφτει στο πάτωμα.
---"Δεν μπορώ να κοιμηθώ", μου είπε και με αγκάλιασε. Όταν ξύπνησα ήμουν παγωμένος και κρατούσα αγκαλιά το φόρεμα που φορούσε όταν την θάψανε.
---Ξύπνησα από τη φωνή της γυναίκας μου που νανούριζε το νεογέννητο μωρό μας. Πήγα να αλλάξω πλευρό και η γυναίκα μου κοιμόταν ήδη δίπλα μου.
---Ο 5χρονος γιος μου ζωγράφισε ένα μαύρο τέρας στο τετράδιό του. Όταν πηγα να δω μου είπε "Αυτός μου είπε να το ζωγραφίσω. Έρχεται να μας πιάσει. Πρέπει να φύγουμε".
---Βρήκα μια φωτογραφία στο κινητό μου, με εμένα να κοιμάμαι. Στο σπίτι μένω μόνη μου.
---Δεν πέφτω ποτέ για ύπνο, αλλά κάθε τόσο ξυπνάω τρομαγμένη.
---Καθώς την έβαζα για ύπνο μου είπε "μπαμπά, δες αν είναι κανένα τέρας κάτω από το κρεβάτι μου". Όταν κοίταξα, είδα άλλη μια σαν κι αυτήν τρομαγμένη κάτω από το κρεβάτι να μου ψυθιρίζει "μπαμπά, κάποια είναι στο κρεβάτι μου".
---Η γυναίκα μου με ξύπνησε μέσα στη νύχτα και μου είπε οτι μπήκε ένας διαρρήκτης. Δολοφονήθηκε από ένα διαρρήκτη εδώ και 2 χρόνια.
---Μετά τη δουλειά επιστρέφω σπίτι και βλέπω τη γυναίκα μου να κάθεται σε μια καρέκλα και να νανουρίζει το μωρό μας. Δεν ξέρω τί ήταν πιο τρομακτικό... το να βλέπω τα πτώματά τους στο σαλόνι μου ή το ότι κάποιος μπήκε στο σπίτι μου και τα έβαλε εκεί.
---Με ξύπνησε ένα ελαφρύ χτύπημα στο τζάμι. Νόμιζα πως ήταν το παράθυρο, αλλά μετά είδα οτι έρχονταν πάλι μέσα από τον καθρέφτη.
---Μέσα στη μέση της νύχτας κοίταξα το ρολόι και έδειχνε 3.03. Ένοιωσα μια σκιά να ανεβαίνει πάνω μου και να μη με αφήνει να αναπνεύσω. Ξύπνησα τρομαγμένος. Το ρολόι έδειχνε 3.02 και η πόρτα της ντουλάπας άρχισε να ανοίγει τρίζοντας.
---Μεγαλωμένος σε σπίτι με σκύλους και γάτες, είμαι συνηθισμένος στον ήχο του γρατζουνίσματος στις πόρτες. Τώρα που μένω μόνος μου, είναι αρκετά πιο ανησυχιτικός.
---Όλα αυτά τα χρόνια που μένω μόνος σε αυτό το σπίτι, ορκίζομαι οτι έχω κλείσει περισσότερες πόρτες απ'όσες άνοιξα.
---Το κορίτσι άκουσε τη μαμά της να τη φωνάζει. Βγήκε στο διάδρομο και καθώς πήγαινε να δει τί θέλει, η μαμά της την τράβηξε τρομαγμένη μέσα στο δωμάτιό της και της είπε "το άκουσα κι εγώ".
---Η γυναίκα μου με ρώτησε γιατί αναπνέω τόσο βαριά. Δεν ήμουν εγώ.
---Το γέλιο ενός μωρού είναι πάντα ευχάριστο. Εκτός και αν το ακούσεις μέσα στη νύχτα ενώ είσαι στο σπίτι ολομόναχος.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου