Τα άσχημα της ισότητας των δύο φύλων

...κάποια στιγμή οι γυναίκες επαναστάτησαν και επιδίωξαν την "ισότητά" τους με το αντρικό φύλο. Όμως κατά την γνώμη μου, το χειρίστηκαν λάθος το θέμα και χάσανε τον στόχο τους στην πορεία, οπότε σήμερα έχουμε καταλήξει στην "ομοιότητα" των δύο φύλων και όχι στην "ισότητα". Αυτό περιπλέκει τα πράγματα στην καθημερινότητά μας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εμπιστευθεί ο ένας τον άλλον και να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος.
Αν πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή, θα δούμε ότι αφού τελειώσουν και οι δυο το σχολείο, ασχέτως που οι άντρες χάνουν έναν (άσκοπο) χρόνο από την ζωή τους στον στρατό, κάνουν τα ίδια πράγματα. Δηλαδή να πάνε για ανώτερες σπουδές ή να ψάξουν για εργασία. Όλα τελικά καταλήγουν στην εύρεση εργασίας και αρχίζουν και οι δύο να βγάζουν λεφτά.
Η καθημερινή εργασία όμως, δεν σου αφήνει χρόνο να ασχοληθείς σοβαρά ούτε με τον εαυτό σου, ούτε με το σπίτι σου, αλλά ούτε και με την οικογένειά σου και αυτό έχει επιπτώσεις κυρίως όταν αρχίζεις να ζεις μαζί με ένα άλλο άτομο. Έτσι οι γυναίκες μην έχοντας μάθει να μαγειρεύουν/καθαρίζουν, να μεγαλώνουν σωστά τα παιδιά τους και να περιποιούνται τους άντρες τους, δεν μπορούν να τους κρατήσουν δίπλα τους και αυτοί αρχίζουν να χάνουν το ενδιαφέρον τους γι'αυτές ψάχνοντας για κάτι καλύτερο.
Από την άλλη οι γυναίκες εφόσων είναι οικονομικά ανεξάρτητες, δεν τις ενδιαφέρει και τόσο αν ο άλλος θα μείνει ή θα φύγει και έτσι δεν προσπαθούν και ιδιαίτερα να τον "κρατήσουν", έχοντας μετά την ευκαιρία να ψάξουν και αυτές για κάτι καλύτερο. Έτσι και οι δύο μονίμως ανησυχούν μήπως ο άλλος κάποια στιγμή τους παρατήσει.
Δεν λέω ότι τα δύο φύλα δεν θα έπρεπε να είναι ίσα, αλλά ότι δεν θα έπρεπε να είναι όμοια. Να έχει δηλαδή το καθένα τα υπέρ και τα κατά του, έτσι ώστε ο ένας να εξαρτάται από τον άλλον και να προσπαθεί περισσότερο για την καλή σχέση μεταξύ τους.
Ο άντρας για παράδειγμα θα έπρεπε να φέρνει στο σπίτι τα "προς το ζην", αλλά όταν γυρνάει σπίτι να αισθάνεται μια ασφάλεια ότι όλα είναι εντάξει. Οι γυναίκες δεν θα έπρεπε να εργάζονται αλλά να ασχολούνται με την φροντίδα του σπιτιού και της οικογένειας. Με αυτόν τον τρόπο θα άδειαζαν περίπου οι μισές θέσεις εργασίας, οι οποίες θα καταλαμβάνονταν από τον αντρικό πληθυσμό και τέλος η ανεργία! Έπειτα θα είχαν οι γυναίκες τον χρόνο να ασχοληθούν με όλα τα υπόλοιπα και να γίνουν απαραίτητες για να τις παντρευτεί ένας άντρας.
Σήμερα προσπαθούν και οι δύο να τα καταφέρουν όλα, με αποτέλεσμα να μην καταφέρνει κανείς από τους δύο να κάνει κάτι επαρκώς καλά. Επίσης η μεγάλη ανεργία δεν προσφέρει αρκετή ασφάλεια στους άντρες για να αναζητήσουν την δέσμευση, αφού δεν θα είναι ικανοί να συντηρήσουν την οικογένειά τους.
Αυτές είναι οι απόψεις που ανέπτυξα πάνω στο θέμα όταν έκατσα λίγο και το σκέφτηκα. Μην ξεχνάτε όμως ότι πάντα θα υπάρχουν και οι απαραίτητες εξαιρέσεις, οπότε δεν μπορούμε να είμαστε και απόλυτοι.