ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΖΩΩΝ

Η κακομεταχείρηση των ζώων είναι ένα άλλο μεγάλο
θέμα της εποχής μας. Αυτή περιλαμβάνει και την
συμπεριφορά του ανθρώπου στα άγρια ζώα, αλλά και
στα κατοικίδια.

Σχετικά με τα κατοικίδια, υπάρχουν πολλές
περιπτώσεις που κάποιοι παίρνουν ένα κατοικίδιο
για αυτούς ή ως δώρο για το παιδί τους, μην
έχοντας σκεφτεί πρώτα την τεράστια ευθύνη που
πρέπει να αναλάβουν γι'αυτό. Έτσι μετά από λίγο
καιρό όταν το έχουν βαρεθεί πλέον, συνήθως το
αμολάνε στον δρόμο, καταδικάζοντάς το στις
δυσκολίες ενός τρόπου ζωής στον οποίο δεν είναι
μαθημένο, οπότε συχνά καταλήγει στον θάνατο.

Μια άλλη μορφή κακομεταχείρησης των ζώων είναι
τα βάρβαρα έθιμα ανα τον κόσμο, με αποκορύφωση
το έθιμο των ταυρομαχιών στην Ισπανία και το
εθιμο του σφαξίματος των φιλικών προς τον
άνθρωπο δελφινιών ράτσας Calderon στις Νήσους
Φερόε (Δανία). Για τις ταυρομαχίες όλοι ξέρετε
λίγο-πολύ, οπότε θα τις προσπεράσω. Το σφάξιμο
των δελφινιών στην Δανία, γίνεται μια φορά τον
χρόνο ως πανηγύρι για την "απόδειξη" της
ενηλικίωσης των αρσενικών κατοίκων της.
Σημειώστε ότι και οι δύο αυτές χώρες βρίσκονται
στην Ευρωπαική Ένωση και ακόμη τους επιτρέπουν
να συνεχίζουν αυτά τα βάρβαρα έθιμα. Αίσχος!

Ένας άλλος μεγάλος εχθρός των ζώων, είναι τα
διάφορα "τσίρκο" που γύρνάνε από περιοχή σε
περιοχή. Εκτός των άθλιων συνθηκών διαβίωσης
των ζώων που παίρνουν μέρος στις παραστάσεις
και των βάρβαρων μεθόδων εκπαίδευσής τους,
είναι γνωστό ότι στην κάθε περιοχή που
στήνεται το τσίρκο για λίγες μέρες, μαζέυει
κρυφά τα αδέσποτα της περιοχής με σκοπό να
ταϊστούν με μηδενικό κόστος, τα πεινασμένα
σαρκοφάγα ζώα τους. Γι'αυτό πείτε ένα μεγάλο
ΟΧΙ στα τσίρκο και εξηγήστε στα παιδιά σας
τους λόγους για τους οποίους πρέπει και αυτά
να τα αποφεύγουν στο μέλλον. Και ας μην
ξεχνάμε ότι πολλά από τα ζώα σε αυτά τα τσίρκο,
είναι άγρια ζώα που βρίσκονται πολύ μακριά από
το φυσικό τους περιβάλλον.

Επίσης η "αγία" χριστιανική εκκλησία που
δείχνει στους πιστούς της τον σωστό τρόπο ζωής
για να "πάνε στον παράδεισο", εξακολουθεί ακόμη
και στις μέρες μας να πράτει σε πολλές γιορτές
της διάφορες ζωοθυσίες. Μερικά παραδείγματα
είναι: η θυσία ενός ταύρου στην Λέσβο που
γίνεται κάθε χρόνο στην γιορτή του Αι Γιώργη
αφού τον ευλογήσει ο παπάς, και την ίδια μέρα
το σφάξιμο αρνιών στην Κρήτη πάλι μετά από την
ευλογία της εκκλησίας. Αν ψάξετε λιγό θα βρείτε
κι άλλες παρόμοιες ζωοθυσίες που γίνονται από
την εκκλησία στις μέρες μας και σε άλλα μέρη
της Ελλάδας σε διάφορες χριστιανικές γιορτές.

Ένα άλλο τραγικό παράδειγμα που έμαθα πριν λίγο
καιρό και συγκλόνισε και όλο τον κόσμο, ήταν
σχετικό με έναν (διεστραμένο) καλλιτέχνη. Αυτός
σε μια "μοντέρνα" έκθεσή του είχε ως έκθεμα έναν
ζωντανό σκύλο, ο οποίος ήταν δεμένος, βαριά
ξυλοκοπημένος και αφημένος πολλές μέρες χωρίς
τροφή και νερό, έτοιμος να ψοφήσει. Πολλοί από
αυτούς που πήγαν να δούνε την έκθεση (προφανώς
επίσης διεστραμένοι), εντυπωσιάστηκαν από αυτό
το "έκθεμα" και του δώσανε (νομίζω) και βραβείο!
Περιττό να πω ότι οι φιλοζωικές οργανώσεις
"πήρανε φωτια" μόλις έγινε γνωστό το συμβάν,
άλλα απ'ότι έμαθα δεν μπόρεσαν να του κάνουν
τίποτα του καλλιτέχνη, και μάλιστα αυτός δήλωσε
ότι θα το επαναλλάβει σε επόμενη έκθεσή του.
Μακάρι να βρεθεί κάποιος να το κάνει στον ίδιο,
γιατί τέτοια καθάρματα δεν πρέπει να υπάρχουν.

Δεν θέλω να αναλύσω και το γνωστό θέμα με τους
λαθροκυνηγούς, γιατί έχει πολλά "παρακλάδια" και
είναι τεράστιο σε έκταση. Το μόνο που θα πω
είναι ότι αυτοί είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για
τον σχεδόν εξαφανισμό ορισμένων ειδών, τα οποία
κυνηγούν παράνομα με μόνο σκοπό το κέρδος.
Επίσης οι πολλές φορές απάνθρωπες μέθοδοι τις
οποίες χρησιμοποιούν στο κυνήγι τους, ιδιαίτερα
όταν θέλουν μόνο κάποιο "συγκεκριμένο κομμάτι"
από ένα ζώο. Οπότε λέμε ένα ακόμα ΟΧΙ σε
οτιδήποτε είναι φτιαγμένο από άγρια ζώα, ενώ
μπορούμε να βρούμε κάτι ίδιο σε συνθετικό.

Για το τέλος άφησα την εκμετάλλευση των ζώων
που χρησιμοποιούμε για κρέας, γάλα, αυγά και
διάφορα άλλα είδη διατροφής. Αυτά τα ζώα τα
εκτρέφουμε για να καλύψουμε τις ανάγκες του
ανθρώπου και δεν γίνεται διαφορετικά. Προσωπικά
δεν υποστηρίζω την χορτοφαγία, γιατί τα πάντα
χρειάζονται στον οργανισμό μας. Το θέμα με αυτά
τα ζώα που θα πρέπει να προσέξουμε, είναι να
έχουν καλές συνθήκες διαβίωσης και να τηρούνται
όλοι οι κανόνες σφαγής που προβλέπονται, έτσι
ώστε να μην υποφέρουν μέχρι να φτάσουν στην
κατανάλωση.

Δυστυχώς δεν υπάρχουν αρκετοί νόμοι στον κόσμο
και ακόμα περισσότερο στην Ελλάδα, για να
αποφεύγονται αυτές οι απαράδεκτες καταστάσεις.
Οι φιλοζωικές οργανώσεις είναι λίγες και φυσικά
δεν μπορούν με κανέναν τρόπο να ελέγχουν και να
διορθώνουν τα πάντα. Έτσι ας κάνουμε εμείς ότι
μπορούμε, για να σεβαστούμε και να κάνουμε την
ζωή αυτών των ανυπεράσπιστων πλασμάτων όσο
γίνεται καλύτερη.