Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Αξίες...

---Το παρακάτω κείμενο φημολογήθηκε οτι το δημοσίευσε ο ηθοποιός Κιάνου Ριβς, όμως αποδείχτηκε τελικά οτι δεν ίσχυε. Ήταν κάτι που είχε δημοσιεύσει κάποιος άγνωστος.
Ένα μόνο έχω να πω, οτι συμφωνώ μαζί του στο πόσο ρηχοί έχουν γινει οι άνθρωποι και στο πόσο χαμηλά έχουν ξεπέσει. Ο μόνος μας στόχος ας είναι να προσπαθήσουμε να βελτιωθούμε από εδώ και πέρα...

---"Δεν μπορώ να είμαι κομμάτι ενός κόσμου όπου οι άντρες ντύνουν τις γυναίκες τους σαν πόρνες, επιδεικνύοντας οτιδήποτε θα έπρεπε να είναι πολύτιμο για αυτούς. Σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχει η έννοια της τιμής και της αξιοπρέπειας, και όπου κάποιος δεν μπορεί να βασιστεί σε αυτές όταν λέει "υπόσχομαι".
Όπου οι γυναίκες δεν θέλουν παιδιά και οι άντρες δεν θέλουν οικογένεια.
Όπου τα κορόιδα πιστεύουν ότι είναι επιτυχημένα πίσω από το τιμόνι των αυτοκινήτων των πατεράδων τους, και όπου ένας πατέρας που έχει λίγη δύναμη προσπαθεί να σας αποδείξει ότι είστε ένα τίποτα.
Όπου οι άνθρωποι αναληθώς δηλώνουν ότι πιστεύουν στον Θεό, με ένα ποτήρι αλκοόλ στα χέρια τους και την έλλειψη κάθε κατανόησης για την θρησκεία τους.
Όπου η έννοια της ζήλιας θεωρείται ντροπιαστική και η ευπρέπεια μειονέκτημα.
Όπου οι άνθρωποι ξέχασαν την αγάπη και απλά ψάχνουν για τον καλύτερο σύντροφο.
Μοιάζουν τόσο φτωχοί που μπορούν να κρυφτούν μόνο πίσω από ένα ακριβό αμάξι.
Όπου τα αγόρια σπαταλάνε τα χρήματα των γονιών τους στα κλαμπ, πιθηκίζοντας πρωτόγονους ήχους και τα κορίτσια τους ερωτεύονται γι αυτό.
Όπου οι άντρες και οι γυναίκες δεν είναι εδώ και καιρό αναγνωρίσιμοι και όλο αυτό ονομάζεται ελευθερία επιλογής, αλλά αυτοί που επιλέγουν ένα διαφορετικό μονοπάτι είναι στιγματισμένοι ως καθυστερημένοι δεσπότες.
Επιλέγω το μονοπάτι μου, αλλά είναι κρίμα που δεν βρήκα παρόμοια κατανόηση στους ανθρώπους εκείνους που ευχόμουν να την βρω περισσότερο."

Η Ιστορία του 17

---Η παρακάτω ιστορία δημοσιεύτηκε ως απάντηση σε συζήτηση σε κάποιο φόρουμ. Έχει ενδιαφέρον για όσους "μελετούν" το πως σκέφτονται μερικοί άνθρωποι....

---Αφού λοιπόν δεν αποδέχεσαι ότι υπάρχει Θεός, τότε φυσικό είναι να μην αποδέχεσαι και την μεταθάνατο ζωή ή την μετεμψύχωση, έτσι δεν είναι; Άρα δεν αποδέχεσαι και τίποτα μεταφυσικό, γιατί πιστεύεις κατά γράμμα την επίσημη επιστήμη. Αν τώρα κάποιος βρεθεί και σου αποδείξει ότι υπάρχει μεταφυσική και ότι είχε εμπειρίες με το Υπερπέραν, θα άλλαζες λιγάκι την άποψη σου; Η θα προσπαθούσες να βγάλεις αυτόν τον άνθρωπο γραφικό και στην χειρότερη περίπτωση τρελό; Λοιπόν εγώ δεν θα προσπαθήσω να σε πείσω για κάτι που ίσως δεν το πιστέψεις, αλλά θα σου πω την δική μου πραγματική εμπειρία. Επαναλαμβάνω δεν με νοιάζει αν ο οποιοσδήποτε εδώ μέσα με χαρακτηρίσει τρελό ή ψεύτη, γιατί αυτά που βίωσα δεν τα βίωσα μόνος μου, αλλά με άλλα άτομα που ήταν παρόντα και μπορούμε να το αποδείξουμε.
---Το 2006 ο πατέρας μου έκανε μια εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, με τα σημερινά δεδομένα της επιστήμης, εγχείρηση ρουτίνας. Ζω στην Γερμανία και η εγχείρηση έγινε στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Wurzburg. Δυστυχώς τα πράγματα πήγαν στραβά και ο πατέρας μου έπεσε σε κώμα για σχεδόν τρείς μήνες. Μετά τους τρείς μήνες άφησε την τελευταία του πνοή, στα χέρια μου. Εκείνο το διάστημα υπέφερα πάρα πολύ. Επειδή δούλευα (τότε είχα ένα εστιατόριο) και έχω και οικογένεια, αναγκαζόμουν να κάνω καθημερινά πάνω από 100 χιλιόμετρα γιά να πάω στο νοσοκομείο, είχα δηλαδή εκτός από την ψυχική μου κόπωση και σωματική κόπωση.
---Όσο ο πατέρας μου ήταν σε κώμα, έγιναν απίστευτα πράγματα από μέρους των Ιατρών, που σήμερα τα σκέφτομαι και λέω ότι αυτοί δεν είναι πια επιστήμονες, αλλά κομπογιανίτες.
Εκείνη την περίοδο άρχισα και εγώ να αμφιβάλω γιά την ύπαρξη του Θεού και το μόνο που έκανα ήταν να προσεύχομαι και να ζητάω από τον Θεό να μην με αφήσει να χάσω την πίστη μου.
---Την τελευταία νύχτα, μέσα στην απελπισία μου και ενώ μιλούσα όλο το διάστημα στον πατέρα μου, του ζήτησα κάτι τρελό. Του είπα δυνατά ότι αν θέλει να φύγει και να σταματήσει να τυρανιέται, ας φύγει και να μην σκέφτεται εμάς τα παιδιά του τι θα κάνουμε, γιατί εμείς θα είμαστε καλά. Αυτό το είπα, γιατί είχα την εντύπωση ότι προσπαθούσε να γαντζωθεί στην ζωή, μόνο και μόνο γιατί στεναχωριόταν τι θα κάνουμε εμείς τα παιδιά του, η γυναίκα του και τα εγγόνια του.
Επίσης του ζήτησα να μου στείλει ένα μήνυμα, όταν μας αφήσει, ότι είναι καλά.
Την άλλη μέρα, το μεσημέρι αποκοιμήθηκε για πάντα. Ήταν 17 Νοέμβρη του 2006. Κρατήστε την ημερομηνία. Από εδώ και μετά αρχίζουν και οι μεταφυσικές εμπειρίες μου.
Τα πρώτα γεγονότα ξεκίνησαν μέσω της ηλεκτρικής ενέργειας, που άρχισε να κάνει τρελά πράγματα μέσα στο σπίτι μου και στο μαγαζί μου. Λάμπες άρχισαν να αναβοσβήνουν, λάμπες άρχισαν να καίγονται ξαφνικά αν και ήταν τελείως καινούριες. Η τηλεόραση σταμάταγε ξαφνικά να παίζει, το ψυγείο σταματούσε να ψύχει, αν και ήταν εντάξει και πολλά άλλα τρελά. Το αποκορύφωμα ήταν στην γιορτή μου, καθόμουν με έναν φίλο μου Γερμανό σε ένα τραπέζι του μαγαζιού και η ώρα ήταν 12 παρά 1 λεπτό πριν μπει η μέρα της γιορτής μου. Εκείνη την στιγμή λέω στον φίλο μου: κοίτα να δείς η ώρα πάει 12 και όλοι κοιμούνται, αν ζούσε ο πατέρας μου θα περίμενε ξύπνιος και μόλις το ρολόι θα έδειχνε 12 θα ερχόταν με μια σαμπάνια όπως συνήθιζε να κάνει, θα με αγκάλιαζε και θα μου ευχόταν χρόνια πολλά. Δεν πρόλαβα να αποτελειώσω την φράση μου και η λάμπα εξοικονόμησης, που έχει μεγάλη διάρκεια ζωής, έσκασε στην κυριολεξεία πάνω από το κεφάλι μας. Προσοχή, δεν έσκασε μία από τις 24 λάμπες του μαγαζιού, αλλά ακριβώς αυτή που ήταν πάνω από τα κεφάλια μας.
---Τέτοια φαινόμενα γίνονταν συνέχεια, μια άλλη φορά, ήρθε στο μαγαζί ένας Έλληνας πελάτης ονόματι Σωτήρης, με τον οποίο ο πατέρας μου είχε τσακωθεί αρκετές φορές αλλά πάντα τα έφτιαχναν μετά. Ο Σωτήρης πήγε λοιπόν και κάθισε σε ένα τραπέζι που από πίσω του στον τοίχο υπήρχε κρεμασμένο ένα κάδρο με την Ακρόπολη. Με το που τον είδα, σκέφτηκα ότι αν ζούσε ο πατέρας μου θα άρχισαν πάλι να τσακώνονται, είτε για την πολιτική, είτε για το ποδόσφαιρο κ.λ.π. Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω την σκέψη μου και το κάδρο, το οποίο ήταν κρεμασμένο εκεί για πάνω από 8 χρόνια, έπεσε στο κεφάλι του Σωτήρη. Ο Σωτήρης ξαφνιάστηκε, γέλασε και επειδή με γνωρίζει αρκετά καλά, μου ζήτησε δύο πρόκες και ένα σφυρί γιά να κρεμάσει ξανά το κάδρο. Παίρνει λοιπόν τις δύο πρόκες και καρφώνει 2 νέες τρύπες στον τοίχο και ξανακρεμάει το κάδρο αρχίζοντας την κουβέντα πάλι με εμένα. Εκείνη την στιγμή, πάλι σκέφτηκα ότι αν δεν ήταν τυχαίο το γεγονός και ο πατέρας μου από το Υπερπέραν είχε ρίξει το κάδρο, τότε δεν βοήθησε σε τίποτα το ότι ο Σωτήρης άνοιξε καινούριες τρύπες και κρέμασε το κάδρο ξανά. Πάλι χωρίς να ολοκληρώσω καλά καλά την σκέψη μου και όσο τρελό και αν ακούγεται, το κάδρο ξαναέπεσε στο κεφάλι του Σωτήρη. Μάλλον ο πατέρας μου διασκέδαζε από εκεί που ήταν. Υπόψιν, οτι ο Σωτήρης έχει γεννηθεί στις 17 Νοέμβρη, ημερομηνία που πέθανε ο πατέρας μου.
---Εκείνο το διάστημα και ενώ δεν μπορούσα να ξεπεράσω τον θάνατο του πατέρα μου, αποφάσισα με την γυναίκα μου να παρατήσουμε το μαγαζί και να βρούμε κάποια δουλειά, για να έχουμε και περισσότερο χρόνο για την οικογένεια. Γράψαμε και οι 2 πάνω από 20 βιογραφικά και τα στείλαμε σε διάφορες εταιρείες, μεταξύ αυτών και στο νοσοκομείο που είχε νοσηλευτεί και πεθάνει ο πατέρας μου. Στις 17 Δεκεμβρίου έλαβε ειδοποίηση η γυναίκα μου ότι την προσλαμβάνουν στο νοσοκομείο, την ίδια μέρα έλαβα και εγώ μια επιστολή που έγραφε να περιμένω ακόμη λίγο, μέχρι να βρεθεί κάποια θέση και για μένα.  Στις 17 Μαρτίου και αφού είχα λάβει αρνητικές απαντήσεις από τις υπόλοιπες εταιρίες, μου ήρθε επιστολή, ότι με προσλαμβάνουν στο νοσοκομείο, στην πτέρυγα που γίνονται οι εγχειρήσεις, αριθμός 17 και πρώτη μέρα εργασίας 17 Απριλίου, ημέρα Τρίτη, (γιατί όχι Δευτέρα 16 του μηνός). Τώρα έμενε μόνο η διαδικασία να πουλήσω το μαγαζί και να ξεμπερδεύω με αυτό. Έβαλα λοιπόν μια αγγελία και περίμενα να εμφανιστούν άτομα για να συζητήσουμε τα διαδικαστικά.
---Ενα βράδυ βλέπω στον ύπνο μου τον πατέρα μου. Είμασταν σε ένα Καφενείο στην Ελλάδα και συζητούσαμε και μου λέει αύριο που θα πας στην τράπεζα θα λυθεί το πρόβλημα σου και όταν πιάσεις δουλειά στο νοσοκομείο θα έρθεις και θα με επισκεφτείς. Δεν έδωσα και πολύ σημασία στο όνειρο, αλλά την άλλη μέρα πήγα στην τράπεζα χωρίς να έχω κάτι το ιδιαίτερο να κάνω και ξαφνικά εμφανίζεται ένας γνωστός μου Τούρκος και μου λέει ότι ενδιαφέρεται για το μαγαζί και όποιος άλλος πάρει τηλ ή έρθει προσωπικά για το μαγαζί, να του πω ότι το μαγαζί δώθηκε και πηγαίνει απευθείας στο ταμείο και σηκώνει 5.000 Ευρώ και μου τα έδωσε σαν προκαταβολή. Την άλλη μέρα παρουσία ενός φίλου μου δικηγόρου κάναμε τα χαρτιά γιά την μεταβίβαση και φανταστείτε την έκπληξη μου όταν ο Τούρκος μου είπε ότι μένει στην οδό τάδε αριθμός 17. Στο όνειρο ο πατέρας μου μου είχε πεί να τον επισκεφτώ στο νοσοκομείο, δεν είχα δώσει και πάλι σημασία. Στο νοσοκομείο μου έδωσαν σαν εργασία να καθαρίζω και να απολυμαίνω τις αίθουσες που γίνονταν οι εγχειρήσεις. Την πρώτη ημέρα που πήγα, και ενώ βρισκόμουν με κάποια γυναίκα που μου έδειχνε τι να κάνω σε μία αίθουσα, μπαίνει μέσα ένας Ιατρός και με ρωτάει αν είμαι ο κύριος τάδε και του απάντησα καταφατικά. Ο κύριος τάδε ήταν ο πατέρας σας; Mε ρώτησε. Ναι του απάντησα. Σε αυτήν την αίθουσα έγινε η εγχείρηση στον πατέρα σας μου είπε.
---Μετά από λίγο χρονικό διάστημα, είδα στον ύπνο μου, τον Ορθόδοξο Ιερέα μας, τον οποίο είχα να τον δω πολύ καιρό. Φορούσε ένα πουκάμισο όπως φοράνε οι Καθολικοί, με το άσπρο κολλάρο στον λαιμό και τον ρωτώ στο όνειρο μου, γιατί φοράς αυτό το πράγμα; Μου απαάντησε λοιπόν ότι τους επετράπει απ΄την Εκκλησία να το φορούν για να αναγνωρίζουν και οι μη Ορθόδοξοι ότι είναι Ιερείς. Την άλλη μέρα το πρωί χτυπάει το κουδούνι του σπιτιού και εμφανίζεται ο Ιερέας μας έτσι ακριβώς όπως τον είδα στο όνειρο μου και έπαθα πλάκα. Του είπα γιά το όνειρο και μου απάντησε ακριβώς με τα ίδια λόγια που μου είχε απαντήσει και στο όνειρο.* (Εδώ βάζω ένα αστερίσκο για να σχολιάσω πιο κάτω, κάτι σε σχέση με τα όνειρα). Μετά του άνοιξα την καρδιά μου και του είπα για όλα τα συμβάντα. Μου έδωσε τις απαντήσεις που έψαχνα. Μέχρι και σήμερα γίνονται πολλά ανεξήγητα πράγματα στην ζωή μου, θα χρειαζόμουν το λιγότερο 10 σελίδες για να τα περιγράψω.
---Αυτά λοιπόν είναι σε γενικές γραμμές τα γεγονότα που βίωσα. Αφήνω εσένα και τα υπόλοιπα παιδιά να βγάλετε τα συμπεράσματα σας και ξανατονίζω ότι δεν με ενδιαφέρει τι μπορεί να σκεφτείτε για μένα. Θεός για μένα υπάρχει και μου το έχει αποδείξει 100δες φορές.
*Για τον αστερίσκο που έβαλα πιο πάνω, ήθελα να επισημάνω ότι ο Sigmund Freud (τον οποίο τον αποδέχεται η σημερινή ψυχολογία), εξηγεί πως τα όνειρα αντικατοπτρίζουν μόνο και μόνο επιθυμίες και καθημερινά βιώματα χωρίς να εξηγεί το πως γίνεται ορισμένα από τα όνειρα μας να είναι προφητικά.